Let op!

Mogelijk werken sommige onderdelen van onze website niet naar behoren. Voor een optimale beleving bekijkt u onze website het beste in Chrome of Firefox.

Over

Het verhaal van Marieke Haarhuis

Geplaatst op 14 nov. 2019

"Het gaat nu veel beter dan vorig jaar. De pijn, die 24 uur per dag aanwezig was, is minder geworden en ook de vermoeidheid wordt steeds minder. Ik neem mijzelf nu serieuzer, ik maak andere keuzes en geef mijn grenzen aan. Soms ga ik er ook overheen, dan merk ik te laat dat ik had moeten stoppen. Maar ik wil ook niet dat het zo blijft, ik wil mezelf blijven uitdagen, mijn grenzen blijven opzoeken!"

Marieke Haarhuis (37 jaar),

Patiënt bij Roessingh tussen november 2018 en januari 2019:

"In de zomer van 2017 raakte ik steeds meer vermoeid. Later dat jaar kreeg ik ook last van nekklachten. Ik volgde een tijdje fysiotherapie, maar in het voorjaar van 2018 begonnen de klachten opnieuw. Ik wilde niet weer bij de fysiotherapeut aankloppen, dus heb ik het een hele tijd aangekeken. Totdat ik voor mijn werk als ambulant begeleider bij een cliënt thuis was en het ineens leek of mijn rechterkant uitviel: mijn oog, mijn oor, mijn mond, mijn arm. Ik werd toen heel bang en ben naar de huisarts gegaan. Die stuurde me direct door naar de eerste hulp. Daar heeft de neuroloog allerlei testen gedaan en hij constateerde een beklemde zenuw in mijn nek die ervoor zorgde dat alles "uitschakelde".

Toen kwam ik opnieuw bij een fysiotherapeut terecht. Zij gaf op een gegeven moment aan dat de beklemming al wel verholpen had moeten zijn en dat zij niets meer voor mij kon doen. Met die boodschap ben ik terug gegaan naar de huisarts en die heeft me uiteindelijk doorgestuurd naar de pijnrevalidatie van Roessingh."

Pijnrevalidatie bij Roessingh

"Ik had geen idee wat pijnrevalidatie bij Roessingh inhield. Ik verwachtte na het traject genezen te zijn van mijn pijn. Bij de informatiebijeenkomst bleek die verwachting niet te kloppen. De boodschap was: je leert met je pijn omgaan en hopelijk gaan daarmee de pijnklachten meer naar de achtergrond.

In november 2018 ben ik gestart met de 12-weekse klinische groepsrevalidatie. Dit hield in dat ik afwisselend één week intern zat en daarna één week naar huis mocht. Het voordeel van revalideren in een groep is dat je veel steun aan elkaar hebt. Toch heb je ook de vrijheid om af en toe alleen te zijn. Voorheen bagatelliseerde ik mijn eigen klachten vaak, maar hier leerde ik dat ook mijn klachten er mogen zijn. En ik leerde dat ik beter voor mezelf moest gaan zorgen door meer naar mijn lichaam te luisteren en te leven. Want als ik dat niet doe, kan ik ook niet voor een ander zorgen.

Ik vond het fijn dat bij Roessingh alle disciplines - revalidatiearts, fysiotherapeut, ergotherapie, maatschappelijk werk, psychologie en sport- dicht bij elkaar zitten. Daardoor zijn er korte communicatielijnen; als er 's ochtends iets was gebeurd, dan was het 's middags bij de andere disciplines bekend en konden we daar meteen op voortborduren."

Na de revalidatie

"Ik vond het heel spannend toen het traject klaar was en ik weer naar huis ging. Om te voorkomen dat mijn oude gewoontes snel weer naar boven zouden komen begin ik de dag nu met de ademhalingstechnieken die ik in de revalidatie heb geleerd. Ik neem zo bewust een moment om even tot mezelf te komen vóórdat de hectiek in de ochtend begint.

Ik ga nog geregeld naar een fysiotherapeut bij mij in de buurt. De behandeling daar sluit mooi aan op de behandeling van Roessingh. Mijn hersteltijd is veel minder geworden. Was ik eerder dagen moe na een activiteit, nu is dat nog een paar uur van mijn dag en dan ben ik er wel weer. Dat vind ik heel fijn, het maakt de dagen een stuk waardevoller.

Het gaat nu veel beter dan vorig jaar. De pijn, die 24 uur per dag aanwezig was, is minder geworden en ook de vermoeidheid wordt steeds minder. Ik neem mijzelf nu serieuzer, ik maak andere keuzes en geef mijn grenzen aan. Soms ga ik er ook overheen, dan merk ik te laat dat ik had moeten stoppen. Maar ik wil ook niet dat het zo blijft, ik wil mezelf blijven uitdagen, mijn grenzen blijven opzoeken!"