Mogelijk werken sommige onderdelen van onze website niet naar behoren. Voor een optimale beleving bekijkt u onze website het beste in Chrome of Firefox.
Tijdens het voetballen, 25 jaar geleden, krijgt Martijn Lambrechts een ongeluk. Dit verandert zijn leven voorgoed. Zijn toekomstdroom, het volgen van de sportopleiding, valt in duigen. Dat maakt hem boos en verdrietig. Maar liefst 12 jaar lang kampt Martijn met inmiddels chronische pijnklachten.
Tijdens het voetballen, 25 jaar geleden, krijgt Martijn Lambrechts een ongeluk. Dit verandert zijn leven voorgoed. Zijn toekomstdroom, het volgen van de sportopleiding, valt in duigen. Dat maakt hem boos en verdrietig. Maar liefst 12 jaar lang kampt Martijn met inmiddels chronische pijnklachten. Uiteindelijk verwijst zijn huisarts Martijn met deze klachten door naar de pijnrevalidatie van Roessingh, Centrum voor Revalidatie. Hier volgt hij de klinische behandeling: drie dagen in Roessingh, drie dagen thuis. Maar de behandeling slaat niet aan. Martijn worstelt nog volop met zichzelf en het vinden van zijn weg in zijn voorgoed veranderde situatie: wat wil ik, wat kan ik nog en waar wil ik naar toe werken? En in deze periode wordt zijn dochter geboren. Kortom, voor de behandeling is er te weinig ruimte in het hoofd van Martijn.
De pijnklachten verdwijnen niet en Martijn blijft tegen problemen aanlopen. Op zijn werk ervaart hij fysieke klachten en heeft hij een kort lontje. Een half jaar na de revalidatie bij Roessingh stelt een psycholoog de diagnose PTSS vast bij Martijn. En met die diagnose lijken de eerste puzzelstukjes op hun plek te vallen. Er ontstaat langzaamaan ruimte in het hoofd van Martijn. De bedrijfsarts stuurt hem nogmaals door naar Roessingh, voor een intern individueel traject. En deze keer is hij er wél aan toe.
Toen gooide het coronavirus roet in het eten: Martijn startte zijn behandeling in februari 2020 en deze werd een maand later alweer stilgezet. Gelukkig schakelde Roessingh snel en werd een deel van de behandeling online voortgezet. Hoewel zijn voorkeur uitgaat naar face-to-face gesprekken is het prettig dat op deze manier de behandeling doorloopt. Vanaf augustus kon Martijn fysiek bij Roessingh de behandeling verder voortzetten. Hij pakte met beide handen alles aan wat Roessingh hem bood. De ademhalingsoefeningen bevallen hem goed en hij durft ook in de spiegel te kijken die hem vanuit ergotherapie wordt voorgehouden.
De individuele behandeling pakte goed uit voor Martijn. In een groep kun je je daarachter nog verschuilen, maar bij een 1-op 1 behandeling gaat dit niet en moet je met de billen bloot. Die aanpak leerde hem veel en bracht rust in zijn leven. De boosheid en het verdriet zijn naar de achtergrond verdwenen. Roessingh gaf Martijn de kans om goed naar zichzelf te kijken en een pas op de plaats te zetten. Volgens hem zouden ‘een hoop mensen bij deze behandeling voor chronische pijn gebaat zijn.’ Daar waar Martijn voor de behandeling regelmatig uit situaties vluchtte of een masker opzette, leeft hij veel meer in het hier en nu.