Mogelijk werken sommige onderdelen van onze website niet naar behoren. Voor een optimale beleving bekijkt u onze website het beste in Chrome of Firefox.
Sinds 2003 werkzaam bij Roessingh, sinds 2007 revalidatiearts:
"Met enige regelmaat krijg ik de vraag waarom ik voldoening haal uit mijn werk als revalidatiearts van ALS-patiënten. “Je bent toch arts geworden om mensen beter te maken?”
In het begin moest ik wel eens nadenken over het antwoord op deze vraag, waarvan ik me goed voor kon stellen dat hij gesteld werd. Ja, als arts hoop je door je werk mensen beter te maken. Zo begin je ook aan je opleiding. “En als revalidatiearts,” zo vragen mensen mij, “kun je misschien niet opereren maar wil je toch ook dat iemand beter wordt?” “Jouw patiënten gaan allemaal dood.”
Niet iedereen die wij in Roessingh behandelen wordt beter. Wellicht wel beter dan toen hij of zij aan het revalidatietraject begon, maar niet perse weer zoals de situatie waarin hij of zij nog “niet ziek” was. Dat geldt niet alleen voor mensen met een (progressieve) spierziekte zoals ALS maar ook voor mensen met bijvoorbeeld een dwarslaesie, een hersenaandoening of een amputatie. Wat zij feitelijk doen, elke dag weer, is beoordelen op welke manier zij hun rollen weer kunnen oppakken en waarde kunnen hebben in de maatschappij, mét de beperkingen die zij ervaren. Mede door onze begeleiding, ons revalidatietraject, herwaarderen zij hun mogelijkheden om weer met een zo goed mogelijke kwaliteit te kunnen functioneren.
Wij maken mensen dus wel degelijk beter! Revalideren betekent letterlijk herwaarderen. De term herwaarderen doet volledig recht aan wat wij en de patiënten samen dagelijks doen. Ook voor mensen met progressieve spierziekten. Wat mij betreft mag de vraag gesteld worden hoe we deze term als motto terug laten komen in ons dagelijks handelen."